De ISS Blues

Maandenlang verblijf in de ruimte, in een ruimtestation met vijf anderen in een ruimte niet veel groter dan een twee-onder-een-kap, dat doet wat met je. En als je terugkeer dan ook nog uitgesteld wordt, wat moet je dan? Dan zing je de Space Station Blues.



Nou ja, over het uitzicht mogen ze in ieder geval niet klagen. Ik vond dit filmpje op Twitter dat ik helaas niet kan "embedden" in deze pagina, maar wel gaaf om een (half) baantje om de Aarde mee te mogen kijken.

Leestip: Riding Rockets van Mike Mullane

Van sommige boeken hoef je maar een paar bladzijden gelezen te hebben om te weten dat je er veel plezier aan gaat beleven. Dat gevoel had ik meteen bij het boek "Riding Rockets" van oud-astronaut Mike Mullane. Geen nieuw boek (gepubliceerd in 2006), dat niet, maar wel een leuk boek. Ik heb in tijden niet zo snel een boek uitgelezen en ik moest regelmatig hardop lachen over Mullane's avonturen.

Een later vrijgegeven foto van astronaut Mike Mullane op de militaire missie STS-27 in 1988.

Storm

In deze post laat ik het woord aan Tim Minchin:

Via: de Bad Astronomy blog

NASA's nieuwe missie naar de Maan

Over twee weken gaat NASA op een Delta 2 raket twee satellieten naar de Maan sturen. Het heet de GRAIL missie en het doel is deze keer om met die twee satellieten het zwaartekrachtveld van de Maan in kaart te brengen.

Ik moet de press kit van GRAIL nog doorlezen, maar hier is alvast een animatie van NASA's Jet Propulsion Laboratory over het idee achter de missie:

Betrouwbare Progress-raket vandaag niet betrouwbaar

Opmerkelijk: de 44e lancering van een Progress vrachtschip naar ruimtestation ISS is mislukt. Dat is opmerkelijk omdat de Russische onbemande Progress- en de bemande Sojoez-raketten over het algemeen zeer betrouwbaar zijn. Zozeer zelfs dat de lancering van een Progress-ruimteschip normaal gesproken nauwelijks nieuws is.

Sinds 1978 zijn er volgens mij 128 exemplaren zonder problemen gelanceerd.

De lancering ging fout om 5 minuut en 50 seconden na de lancering fout, dus verwacht geen spectaculaire explosies in het filmpje hieronder (lancering op 1:41 in de video).

ISS astronaut ziet meteoor

Afgelopen weekend was de Perseïdenzwerm te zien, een meteorietenregen die elk jaar rond 12 en 13 augustus terugkomt. Nou ja, te zien... In Nederland was het weer eens bewolkt, of in ieder geval waar ik woon. Maar in de rest van de wereld werd menig lichtspoor aan de hemel waargenomen.

Wat ik niet wist, is dat meteoren ook goed te zien zijn vanuit de ruimte (maar waarom ook niet?).
Tot mijn verbazing wist een astronaut aan boord van ISS, Ron Garan, een meteoor op de foto te zetten. Op Twitter maakte hij de foto wereldkundig.

De Perseïden zijn stukjes gruis van de komeet Swift-Tuttle die verbranden in de dampkring. Dat gebeurt meestal op een hoogte van ongeveer 100 km. Ik heb geen idee wat de witte stip erachter is. Vermoedelijk een heldere ster.

Neil deGrasse Tyson: we zijn gestopt met dromen

Neil deGrasse Tyson is een man naar mijn hart. Waarom ruimtevaart? Ook tijdens de show van Bill Maher weet hij het weer perfect te verwoorden:

Oppportunity tuurt in de Endeavour krater

In 2008 kondigde hoofdonderzoeker van het Mars Exploration Rover programma, Steve Squyres, aan dat Mars-rover Opportunity zou rijden naar een ver gelegen krater genaamd Endeavour. Die krater lag 12 kilometer van waar Opportunity toen stond (nabij de Victoria krater) vandaan.

Opportunity moest bovendien gevaarlijke duinen ontwijken waar het anders in vast kon komen te zitten. Dus het werd eerder 19 kilometer. En Opportunity had onderweg natuurlijk ook nog wetenschap te doen, dus het ging er niet om er zo snel mogelijk te zijn. Sterker nog, de rover vond onderweg een stuk rots dat vermoedelijk zijn oorsprong had diep in Mars, dus dat was zeker iets om te onderzoeken.

En nu, drie jaar later, staat Opportunity echt bijna aan de rand van de Endevour krater. Hij kan al in de 21 kilometer brede krater kijken en de bodem zien. Je zou bijna vergeten wat een onmogelijke uitdaging het leek om zo'n afstand te overbruggen.

De kraterrand van de Endeavour krater. Linksboven zie je de bodem van de krater. Deze compositie is gemaakt op basis van ruwe beelden van Opportunity door James Sorenson.

Juno missie gaat naar Jupiter

Net weer gelezen dat er aanwijzingen zijn in foto's van de Mars Reconnaissance Orbiter dat vloeibaar water voorkomt op Mars. "Interessant, maar zo komt mijn Juno-artikel nooit af", dacht ik. En Juno moet morgen (vrijdag) al gelanceerd worden. De lancering is gepland om 17:34.

Juno wordt gelanceerd op een krachtige Atlas V raket.

Multiverse theorie kan misschien bewezen worden

Autorijden van en naar het werk vind ik altijd een enorme verspilling van tijd en om die tijd toch enigszins nuttig te besteden, luister ik naar audioboeken. Het is verbazingwekkend wat je al rijdende allemaal kunt leren.

Zo heb ik ook diverse audio-versies van recente boeken over fundamentele natuurkunde geluisterd, zoals "The Grand Design" van Stephen Hawking, Parallel Worlds van Michio Kaku (al weer wat ouder) en Hidden Reality van Brian Greene. Ik was in al deze boeken verbaasd hoe zeer er al gedacht wordt over parallelle universa, of wel het multiversum. Niet dat de theorie door elke vakgenoot wordt ondersteund, maar toch frappant.

In "The Grand Design" deed Stephen Hawking het over komen of de theorie voor een multiversum al redelijk beklonken is. Brian Greene deed zijn best om de aanleiding tot deze theorie uit te leggen, maar zijn boek is zulke zware kost, dat ik de audioversie des te meer een uitdaging was. Ik heb meerdere CDs (ik brand Audible files in iTunes naar CDs) twee of drie keer heb moeten beluisteren. En toen snapte ik er nog maar de helft van. Qua heldere uitleg is Michio Kaku wat mij betreft de winnaar. Niet dat ik nu alle wetenschappelijke beweegredenen achter de theorie hier kan herhalen.

Een uitbarsting van de Zon komt onze kant op

Satellieten die de Zon waarnemen zagen vanmiddag een uitbarsting die op onze planeet gericht is. Vrijdag om 16:00 komt de wolk met geladen deeltjes bij ons aan. We hebben nog even tijd dus om ons voor te bereiden. Hier is hoe de uitbarsting er uit zag, gezien door het Solar Dynamics Observatory, een NASA satelliet die de Zon 24 uur per dag in de gaten houdt.

Vesta in hoge resolutie

De Dawn ruimtesonde draait inmiddels zijn baantjes rond de asteroïde Vesta en gisteren publiceerde NASA de eerste hoge resolutiefoto's van Vesta in zijn geheel.

Vesta's volledige portret.Links zie je drie kraters op een rij van klein naar groot. Die combinatie wordt de sneeuwman genoemd. Er zijn kraters met donker materiaal en kraters met licht materiaal. Daar zal zeker verder naar gekeken worden. Het zou een aanwijzing voor een verschil in samenstelling kunnen zijn.