De vraag of onderzoek aan boord van dat dure ISS eigenlijk wel wat oplevert keert van tijd tot tijd terug. En het is een terechte vraag. Want de internationale partners hebben ongeveer 80 miljard euro opgehoest om dit project te realiseren. Je mag verwachten dat de relevante wetenschappelijke stukken je om de oren vliegen. Laatst was in het wetenschappelijke katern van het NRC te lezen dat dat nou net erg tegenvalt.
Ooit ben ik eens voor Astrostart.nl in een artikel van NASA gedoken met wetenschappelijke resultaten die ISS opgeleverd zou hebben. Oorspronkelijk was mijn artikel daarover ter ziele gegaan met alle andere artikelen van Astrostart.nl (door een verkeerde instelling werden ze na zes maanden verwijderd), maar gelukkig maakte ik toen altijd eerst een tekstbestandje, voor ik het in Joomla plakte. En dus heb ik het artikel in ere hersteld.
Na een artikel over wetenschappelijke artikelen over technologie ben ik nooit toegekomen aan de rest van de serie, maar van wat ik las in NASA's artikel viel me op dat het meeste onderzoek op de toekomst van de ruimtevaart gericht was. De spin-off voor ons hier op Aarde leek mij beperkt. En ook van veelbelovende technieken, zoals eiwitkristallisatie, wordt vrij weinig gehoord.
In september 2009 kwam echter het bericht dat onderzoek aan boord van de space shuttle en ISS gaat leiden tot de ontwikkeling van een vaccin tegen samonella. En inmiddels is het bedrijf dat dit onderzoek liet uitvoeren ook al bezig met vaccins tegen andere bateriën. Dat komt goed uit in een tijd dat er met antibiotica steeds minder uit te richten valt tegen bacteriën.
Deze week is uit onderzoek naar botontkalking aan boord van ISS gebleken dat zout een belangrijke factor in botontkalking is. Astronauten hebben in microzwaartekracht last van botontkalking en om het tegen te gaan moeten ze pittig trainen om de effecten ervan te reduceren.
In een Europees onderzoek genaamd SOdium LOad in microgravity, of SOLO, hebben negen Europese astronauten tijdens een langdurige vlucht een aantal periodes zoutarm of zoutrijk eten gekregen. Normaal zit er dagelijks 11,5 gram zout in het eten van de astronaut. In het experiment moesten astronauten (zoals André Kuipers) het een tijdje doen met 2,9 gram per dag. Het bleek dat zoutarm eten resulteerde in minder erge gevolgen van botontkalking. Dus André Kuipers zal de oude kaas in de toekomst thuis moeten laten.
Mogelijk is dit onderzoek te vertalen naar een aanpak tegen osteoporose op Aarde. (Ik zal er tegenop zien ouder te worden. Al die smakeloze zoutloze maaltijden die me te wachten staan).
Zelfs als dit onderzoek leidt tot het oplossen van het in Europa 25 miljard kostende probleem van osteoporose, en Europa op die manier uit de voor ISS gemaakte kosten geraakt, dan vind ik dat ISS nog meer wetenschap mag opleveren. Ik denk alleen dat de winst van ISS niet alleen in wetenschap zit (ook al is dat zo geadverteerd). De winst is volgens mij dat we geleerd hebben hoe we grote structuren in de ruimte moeten bouwen. En daar hebben we ooit nog wel eens wat aan. Als we ooit nog eens naar Mars gaan.
Bronnen: SpaceDaily.com, André Kuipers logboek.
Ooit ben ik eens voor Astrostart.nl in een artikel van NASA gedoken met wetenschappelijke resultaten die ISS opgeleverd zou hebben. Oorspronkelijk was mijn artikel daarover ter ziele gegaan met alle andere artikelen van Astrostart.nl (door een verkeerde instelling werden ze na zes maanden verwijderd), maar gelukkig maakte ik toen altijd eerst een tekstbestandje, voor ik het in Joomla plakte. En dus heb ik het artikel in ere hersteld.
Na een artikel over wetenschappelijke artikelen over technologie ben ik nooit toegekomen aan de rest van de serie, maar van wat ik las in NASA's artikel viel me op dat het meeste onderzoek op de toekomst van de ruimtevaart gericht was. De spin-off voor ons hier op Aarde leek mij beperkt. En ook van veelbelovende technieken, zoals eiwitkristallisatie, wordt vrij weinig gehoord.
In september 2009 kwam echter het bericht dat onderzoek aan boord van de space shuttle en ISS gaat leiden tot de ontwikkeling van een vaccin tegen samonella. En inmiddels is het bedrijf dat dit onderzoek liet uitvoeren ook al bezig met vaccins tegen andere bateriën. Dat komt goed uit in een tijd dat er met antibiotica steeds minder uit te richten valt tegen bacteriën.
Deze week is uit onderzoek naar botontkalking aan boord van ISS gebleken dat zout een belangrijke factor in botontkalking is. Astronauten hebben in microzwaartekracht last van botontkalking en om het tegen te gaan moeten ze pittig trainen om de effecten ervan te reduceren.
In een Europees onderzoek genaamd SOdium LOad in microgravity, of SOLO, hebben negen Europese astronauten tijdens een langdurige vlucht een aantal periodes zoutarm of zoutrijk eten gekregen. Normaal zit er dagelijks 11,5 gram zout in het eten van de astronaut. In het experiment moesten astronauten (zoals André Kuipers) het een tijdje doen met 2,9 gram per dag. Het bleek dat zoutarm eten resulteerde in minder erge gevolgen van botontkalking. Dus André Kuipers zal de oude kaas in de toekomst thuis moeten laten.
Mogelijk is dit onderzoek te vertalen naar een aanpak tegen osteoporose op Aarde. (Ik zal er tegenop zien ouder te worden. Al die smakeloze zoutloze maaltijden die me te wachten staan).
Zelfs als dit onderzoek leidt tot het oplossen van het in Europa 25 miljard kostende probleem van osteoporose, en Europa op die manier uit de voor ISS gemaakte kosten geraakt, dan vind ik dat ISS nog meer wetenschap mag opleveren. Ik denk alleen dat de winst van ISS niet alleen in wetenschap zit (ook al is dat zo geadverteerd). De winst is volgens mij dat we geleerd hebben hoe we grote structuren in de ruimte moeten bouwen. En daar hebben we ooit nog wel eens wat aan. Als we ooit nog eens naar Mars gaan.
Bronnen: SpaceDaily.com, André Kuipers logboek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten