(Dit bericht werd oorspronkelijk gepubliceerd op de In het diepe blog op Vkblog op 6 mei 2010)
Als je op reis gaat naar Mars dan is er onderweg geen tankstation, geen wegrestaurant of supermarkt. Alles wat je over de reis van meer dan een jaar wilt eten, zul je mee moeten nemen. Tegen de tijd dat je bij Mars bent, zal het meeste dat je eet zijn gemaakt door ergens water aan toe te voegen. En vers fruit is of op of niet eetbaar.Dat je met je collegas meer dat een jaar opgesloten zit in een ruimteschip ter grootte van een kantoor is al een uitdaging. Laat staan als je aan het eind van elke dag op iets zit te kauwen dat aangelengd is met water. Dat er al je noodzakelijke vitaminen en mineralen in zitten, moet je maar geloven.
Nu is het eten wat astronauten tegenwoordig krijgen niet meer zo slecht als in de begintijd. Misschien komt alleen de ketchup nog uit tubes. Maar dat eten krijgen ze vaak toegestuurd via de shuttle of een Progress vrachtschip. Die service krijg je niet op weg naar Mars en terug.
Goed eten is goed voor het moraal en als je het onderweg niet kun kopen, dan moet je het maar onderweg groeien. Maar wat kun je goed groeien in de ruimte en hoe kun je dat groeien zonder dat je kilos pootaarde mee moet nemen? En niet in de laatste plaats: is het gewas "stabiel" genoeg? Want een misoogst heeft in dit geval gevolgen.
Aan boord van ruimtestation ISS wordt nu al geëxperimenteerd met het groeien van voedsel in de ruimte. Astronaute Peggy Whitson controleert hier de opbrengst van sojabonen.
Wetenschappers van de Purdue University hebben diverse gewassen onderzocht en het blijkt dat de aardbei een goede kandidaat is voor lange ruimtemissies, specifiek het type Seascape. Het is gezond, lekker en aardbeien groeien kost weinig onderhoud en energie.
De wetenschappers van Purdue University die aan dit onderzoek werkten: van links naar rechts: Gioia Massa, Cary Mitchell en Judith Santini.
Ik kan het beamen uit eigen ervaring. Ik heb bepaald geen groene vingers en mijn interesse in tuinieren (op mijn balkon) strekt ergens tussen april en oktober. Daarna besluit menig plant dat het tijd is om bruin en droog te worden, ongeacht wat ik doe. Dus dan zeg ik "tot volgend jaar" en er is een plant die al vroeg na de winter acte de presence gaf: de aardbei. En op dit moment is die plant druk bezig om de suikers te maken die straks in de aardbeien worden opgeslagen.
Seascape aardbeiplanten leveren aardbeien op, ook in moeilijke omstandigheden. Bij weinig licht of korte dagen, blijven ze vruchten opleveren. Zelfs zes maanden nadat de Seascape aardbeiplant in bloei staat, kun je oogsten. Bovendien levert de plant ook nog eens weinig afval op. Er worden nog tests gedaan met LED verlichting en bij verschillende temperaturen.
Bijen zijn er niet in de ruimte, dus de astronauten zullen wel zelf de bloemen moeten bestuiven. Ook zijn er naar mijn weten alleen nog tests gedaan met de Seascape aardbei op Aarde.
Het groeien van sla wordt getest in een lab.
Alleen aardbei is wel wat beperkt, dus er wordt ook onderzoek gedaan naar andere planten: sla, radijs en tomaat. Maar aardbei is het enige fruit wat men overweegt. Er is geen ruimte voor een appelboomgaard, of braamstruiken, of een bananenboom.
Eenmaal op Mars zou je het wat groter kunnen aanpakken. Je kunt je afvragen of het gevaar op contaminatie van eventueel microbiologisch leven op Mars niet groot is. Maar überhaupt is het risico al groot als er mensen op Mars landen.
Een toefje slagroom kun je, volgens mij, als astronaut helemaal vergeten. Er gaan geen koeien mee. Vanzelfsprekend vanwege het gewicht en de omvang van koeien en de erg beperkte mogelijkheid om in een ruimteschip te grazen. En gevriesdroogde slagroom aanlengen met water levert volgens mij ook geen smakelijk resultaat.
Bronnen: SpaceDaily.com, Purdue University.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten