Beelden uit het zonnestelsel

Laat ik meteen maar spectaculair beginnen met een komeet die opgeslokt wordt door de Zon. Het is aan te raden om deze video in HD te bekijken, dan zie je de komeet het best.



Kometen worden regelmatig opgeslokt door de Zon. Maar pas sinds we satellieten hebben als SOHO (sinds 1995) en het Solar Dynamics Observatory (sinds 2009) weten we hoeveel kometen er heel dicht langs de Zon komen. SOHO heeft op die manier 2000 kometen ontdekt.

En deze kwam te dicht bij en werd uiteindelijk (buiten beeld) opgeslokt. De beelden zijn genomen met het Solar Dynamics Observatory.

Een "stukje verder" in het zonnestelsel, in een baan rond Mercurius, is NASA's MESSENGER satelliet bezig deze planeet in kaart te brengen. Hoe weinig we nog weten van Mercurius blijkt wel uit het feit dat deze 150 km brede krater nog geen naam heeft.

Je kunt zeggen wat je wilt, maar Mercurius lijkt veel op de Maan. Hooguit kent Mercurius meer barsten doordat deze planeet zo dichtbij zo lang bakt in de Zon. Een dag op Mercurius duurt 56 Aardse dagen en 15 uren. Ook staat Mercurius veel meer bloot aan uitbarstingen en zonnewind. De Maan en Mercurius zijn trouwens heel verschillend van samenstelling.

Dan vliegen we heel even langs Aarde, waar de bemanning van ISS nog een mooi plaatje schoot van Italië bij nacht.

Zuidelijk Italië en Sicilië. Links een Russisch zonnepaneel.

(De lancering van de shuttle Atlantis is trouwens nog steeds morgen gepland, maar er zijn twijfels over het weer. Het stormt en onweert rond de Cape deze week.)

Dan op naar de asteroïdengordel, waar NASA's Dawn missie op weg is naar de vierde grootste asteroïde Vesta. Hoe dichterbij Dawn komt, hoe scherper de plaatjes worden.

Deze foto werd geschoten op 1 juli op een afstand van 100.000 kilometer. Officieel komt Dawn 17 juli aan bij Vesta.

Rond Jupiter hebben we (nog) niets. In augustus moet een nieuwe missie naar Jupiter gestuurd worden: Juno. Jammer genoeg niet uitgenodigd voor de Tweetup.

Maar Cassini maakt het goed met een foto van de witte storm van Saturnus. Deze storm is inmiddels Saturnus helemaal rond geraasd en hij is nu zichzelf tegen gekomen.

De storm op Saturnus is inmiddels ongeveer 300.000 km lang. Maar dat is nog niets. Stormen hebben in het verleden heel de atmosfeer van Saturnus in beroering gebracht. Deze storm brengt ook een hoop radio ruis teweeg, wat er op wijst dat het in de storm flink onweert.

Close-ups van de storm zijn er ook.

De storm in valse kleuren. Hij is 15.000 km breed, ofwel meer dan de diameter van de Aarde. Blij dat ik daar niet op vakantie ben.

Buiten het geweld van de atmosfeer Saturnus spelen twee manen verstoppertje.

Op de voorgrond Titan met zijn dichte atmosfeer. Erachter is Rhea.

En dat is het einde van deze toer door het zonnestelsel. Vergeet de fooi voor de gids niet.

Bronnen: Bad Astronomy blog, Planetary Society blog, UniverseToday