(Dit bericht werd oorspronkelijk gepubliceerd op de In het diepe blog op Vkblog op 20 februari 2010)
Mijn laatste blogpost was over de lancering van de space shuttle Endeavour naar ruimtestation ISS. Inmiddels heeft de bemanning van missie STS-130 al weer afscheid genomen na het installeren van een indrukwekkend observatiedek. Zaterdag ontkoppelde Endeavour van ISS.
Hier een terugblik in foto's.
Astronaut Nicholas Patrick direct na de lancering. De astronauten dragen oranje drukpakken voor het geval de druk in de cabine weg valt (voor het ongeluk met de Challenger in 1986 droegen ze enkel overalls).
De space shuttle Endeavour boven de Zuid-Chinese Zee en het eiland Hainan. In de laadbak ligt de Tranquility module die Endeavour bij ISS gaat brengen. De witte balk bovenin de foto is de ruimtearm van de shuttle met aan het eind het Orbiter Boom Sensor System waarmee astronauten het hitteschild aan de onderkant van de shuttle kunnen inspecteren.
De aardatmosfeer (bij zonsopkomst of -ondergang) en het silhouet van de shuttle. De oranje laag wordt de troposfeer genoemd. Dit is de laagste laag van de atmosfeer en de laag waar wij in leven en waar "ons weer vandaan komt". De witte laag is de stratosfeer en daarboven de mesosfeer.
Endeavour naders ISS. In de laadbak zien we de Tranquility module met daarop een witte "dop", de Cupola. De Cupola werd later in de missie verplaatst naar een van de koppelpoorten aan de zijkant van Tranquility. Rechtboven is een gekoppelde Russische Sojoez of een Progress ruimteschip te zien (ik denk een Sojoez).
Ruimtestation ISS zoals de shuttle het ziet bij aankomst.
Een koppeling van een ruimteschip betekent voor de bemanning van ISS vaak vers fruit en verse groenten. Jeffrey William, commandant van ISS Expeditie 22, neemt ze graag in ontvangst.
De ruimtearm van ISS, Canadarm2, neemt de Tranquility module over van de ruimtearm van de shuttle.
Astronaut Nicholas Patrick is bezig met de eerste ruimtewandeling van ISS. Zijn reflecterende vizier beschermt tegen de felle zon. Zo te zien pakt Patrick gereedschap uit een kist, dat hij later nodig heeft voor de koppeling van diverse leidingen tussen Tranquility en ISS.
Astronauten Nicholas Patrick (links), Stephen Robinson en Terry Virts (rechts) in Tranquility.
De kleine Cupola (toch nog 2 meter in diameter) wordt verplaatst naar de kant van Tranquility dat naar de Aarde gericht is.
Een zwarte koppelmodule wordt aan de voorkant van Tranquility geplaatst.
Kijk, met een hand! Astronaut Nicholas Patrick is bezig met de Cupola.
Wat te denken van dit uitzicht? Hier in beeld de kust van Algerije.
De Cupola biedt ook een geweldig uitzicht over ISS zelf. Hier een Sojoez (vooraan) en een Progress ruimteschip (aan de witte Pirs module). De grote modules waar zij aan vast zitten zijn de Zvezda en de Zarya.
STS-130 commandant George Zamka in de Cupola. De ramen van Cupola hebben trouwens allemaal luiken die de ramen moeten beschermen tegen micrometeorieten als de Cupola niet gebruikt wordt. Een verfschilfer kan bij de verschillende baansnelheden in de ruimte al een ster in het raam slaan.
Wat een uitzicht. Yep, dit gaat niet snel vervelen. De Japanse astronaut Soichi Noguchi doet aan aardobservatie.
Mijn laatste blogpost was over de lancering van de space shuttle Endeavour naar ruimtestation ISS. Inmiddels heeft de bemanning van missie STS-130 al weer afscheid genomen na het installeren van een indrukwekkend observatiedek. Zaterdag ontkoppelde Endeavour van ISS.
Hier een terugblik in foto's.
Astronaut Nicholas Patrick direct na de lancering. De astronauten dragen oranje drukpakken voor het geval de druk in de cabine weg valt (voor het ongeluk met de Challenger in 1986 droegen ze enkel overalls).
De space shuttle Endeavour boven de Zuid-Chinese Zee en het eiland Hainan. In de laadbak ligt de Tranquility module die Endeavour bij ISS gaat brengen. De witte balk bovenin de foto is de ruimtearm van de shuttle met aan het eind het Orbiter Boom Sensor System waarmee astronauten het hitteschild aan de onderkant van de shuttle kunnen inspecteren.
De aardatmosfeer (bij zonsopkomst of -ondergang) en het silhouet van de shuttle. De oranje laag wordt de troposfeer genoemd. Dit is de laagste laag van de atmosfeer en de laag waar wij in leven en waar "ons weer vandaan komt". De witte laag is de stratosfeer en daarboven de mesosfeer.
Endeavour naders ISS. In de laadbak zien we de Tranquility module met daarop een witte "dop", de Cupola. De Cupola werd later in de missie verplaatst naar een van de koppelpoorten aan de zijkant van Tranquility. Rechtboven is een gekoppelde Russische Sojoez of een Progress ruimteschip te zien (ik denk een Sojoez).
Ruimtestation ISS zoals de shuttle het ziet bij aankomst.
Een koppeling van een ruimteschip betekent voor de bemanning van ISS vaak vers fruit en verse groenten. Jeffrey William, commandant van ISS Expeditie 22, neemt ze graag in ontvangst.
De ruimtearm van ISS, Canadarm2, neemt de Tranquility module over van de ruimtearm van de shuttle.
Astronaut Nicholas Patrick is bezig met de eerste ruimtewandeling van ISS. Zijn reflecterende vizier beschermt tegen de felle zon. Zo te zien pakt Patrick gereedschap uit een kist, dat hij later nodig heeft voor de koppeling van diverse leidingen tussen Tranquility en ISS.
Astronauten Nicholas Patrick (links), Stephen Robinson en Terry Virts (rechts) in Tranquility.
De kleine Cupola (toch nog 2 meter in diameter) wordt verplaatst naar de kant van Tranquility dat naar de Aarde gericht is.
Een zwarte koppelmodule wordt aan de voorkant van Tranquility geplaatst.
Kijk, met een hand! Astronaut Nicholas Patrick is bezig met de Cupola.
Wat te denken van dit uitzicht? Hier in beeld de kust van Algerije.
De Cupola biedt ook een geweldig uitzicht over ISS zelf. Hier een Sojoez (vooraan) en een Progress ruimteschip (aan de witte Pirs module). De grote modules waar zij aan vast zitten zijn de Zvezda en de Zarya.
STS-130 commandant George Zamka in de Cupola. De ramen van Cupola hebben trouwens allemaal luiken die de ramen moeten beschermen tegen micrometeorieten als de Cupola niet gebruikt wordt. Een verfschilfer kan bij de verschillende baansnelheden in de ruimte al een ster in het raam slaan.
Wat een uitzicht. Yep, dit gaat niet snel vervelen. De Japanse astronaut Soichi Noguchi doet aan aardobservatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten